pocieszający

Polish

Etymology

From pocieszać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.t͡ɕɛ.ʂaˈjɔn.t͡sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: po‧cie‧sza‧ją‧cy

Adjective

pocieszający (comparative bardziej pocieszający, superlative najbardziej pocieszający, derived adverb pocieszająco)

1. comforting, consoling, consolatory, uplifting (improving the mood; causing cheerfulness)

   Synonym: pokrzepiający

Declension

Declension of pocieszający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pocieszający		pocieszająca	pocieszające	pocieszający	pocieszające
genitive	pocieszającego		pocieszającej	pocieszającego	pocieszających
dative	pocieszającemu		pocieszającej	pocieszającemu	pocieszającym
accusative	pocieszającego	pocieszający	pocieszającą	pocieszające	pocieszających	pocieszające
instrumental	pocieszającym		pocieszającą	pocieszającym	pocieszającymi
locative	pocieszającym		pocieszającej	pocieszającym	pocieszających

Related terms

adjectives

• pocieszalny
• pocieszny
• pocieszycielski

 

adverbs

• pociesznie

 

nouns

• pociecha
• pocieszacz
• pocieszenie
• pocieszka
• pocieszyciel
• pocieszycielka

 

verbs

• pocieszać impf
• pocieszyć pf

 

Participle

pocieszający (active adjectival)

1. active adjectival participle of pocieszać

Further reading

• pocieszający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pocieszający in Polish dictionaries at PWN