podburzyć

Polish

Etymology

From pod- +‎ burzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈbu.ʐɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
• Syllabification: pod‧bu‧rzyć

Verb

podburzyć pf (imperfective podburzać)

1. (transitive) to incite, to instigate, to stir up

   Synonym: podjudzić

Conjugation

Conjugation of podburzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podburzyć
future tense	1st	podburzę			podburzymy
	2nd	podburzysz			podburzycie
	3rd	podburzy			podburzą
	impersonal	podburzy się
past tense	1st	podburzyłem, -(e)m podburzył	podburzyłam, -(e)m podburzyła	podburzyłom, -(e)m podburzyło	podburzyliśmy, -(e)śmy podburzyli	podburzyłyśmy, -(e)śmy podburzyły
	2nd	podburzyłeś, -(e)ś podburzył	podburzyłaś, -(e)ś podburzyła	podburzyłoś, -(e)ś podburzyło	podburzyliście, -(e)ście podburzyli	podburzyłyście, -(e)ście podburzyły
	3rd	podburzył	podburzyła	podburzyło	podburzyli	podburzyły
	impersonal	podburzono
conditional	1st	podburzyłbym, bym podburzył	podburzyłabym, bym podburzyła	podburzyłobym, bym podburzyło	podburzylibyśmy, byśmy podburzyli	podburzyłybyśmy, byśmy podburzyły
	2nd	podburzyłbyś, byś podburzył	podburzyłabyś, byś podburzyła	podburzyłobyś, byś podburzyło	podburzylibyście, byście podburzyli	podburzyłybyście, byście podburzyły
	3rd	podburzyłby, by podburzył	podburzyłaby, by podburzyła	podburzyłoby, by podburzyło	podburzyliby, by podburzyli	podburzyłyby, by podburzyły
	impersonal	podburzono by
imperative	1st	niech podburzę			podburzmy
	2nd	podburz			podburzcie
	3rd	niech podburzy			niech podburzą
passive adjectival participle		podburzony	podburzona	podburzone	podburzeni	podburzone
anterior adverbial participle		podburzywszy
verbal noun		podburzenie

Further reading

• podburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podburzyć in Polish dictionaries at PWN