poleźć

Polish

Etymology

From po- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.lɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlɛɕt͡ɕ
• Syllabification: po‧leźć

Verb

poleźć pf (imperfective determinate leźć, indeterminate łazić)

1. (colloquial, intransitive) to drag one's heels
2. (colloquial, intransitive, derogatory) to butt in somewhere

Conjugation

Conjugation of poleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poleźć
future tense	1st	polezę			poleziemy
	2nd	poleziesz			poleziecie
	3rd	polezie			polezą
	impersonal	polezie się
past tense	1st	polazłem, -(e)m polazł	polazłam, -(e)m polazła	polazłom, -(e)m polazło	poleźliśmy, -(e)śmy poleźli	polazłyśmy, -(e)śmy polazły
	2nd	polazłeś, -(e)ś polazł	polazłaś, -(e)ś polazła	polazłoś, -(e)ś polazło	poleźliście, -(e)ście poleźli	polazłyście, -(e)ście polazły
	3rd	polazł	polazła	polazło	poleźli	polazły
	impersonal	poleziono
conditional	1st	polazłbym, bym polazł	polazłabym, bym polazła	polazłobym, bym polazło	poleźlibyśmy, byśmy poleźli	polazłybyśmy, byśmy polazły
	2nd	polazłbyś, byś polazł	polazłabyś, byś polazła	polazłobyś, byś polazło	poleźlibyście, byście poleźli	polazłybyście, byście polazły
	3rd	polazłby, by polazł	polazłaby, by polazła	polazłoby, by polazło	poleźliby, by poleźli	polazłyby, by polazły
	impersonal	poleziono by
imperative	1st	niech polezę			poleźmy
	2nd	poleź			poleźcie
	3rd	niech polezie			niech polezą
anterior adverbial participle		polazłszy
verbal noun		polezienie

Further reading

• poleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poleźć in Polish dictionaries at PWN