poległy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From polec +‎ -ły.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈlɛɡ.wɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɡwɨ
  • Syllabification: po‧leg‧ły

Adjective[edit]

poległy (not comparable, no derived adverb)

  1. fallen (killed in battle)

Declension[edit]

Declension of poległy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative poległy poległa poległe polegli poległe
genitive poległego poległej poległego poległych
dative poległemu poległej poległemu poległym
accusative poległego poległy poległą poległe poległych poległe
instrumental poległym poległą poległym poległymi
locative poległym poległej poległym poległych

Noun[edit]

poległy m pers

  1. fallen (casualty of battle)

Declension[edit]

Declension of poległy
singular plural
nominative poległy polegli
genitive poległego poległych
dative poległemu poległym
accusative poległego poległych
instrumental poległym poległymi
locative poległym poległych
vocative poległy polegli

Further reading[edit]

  • poległy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poległy in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=poległy&oldid=78083135"