poluźnić

Polish

Etymology

From po- +‎ luźny +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈluʑ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uʑɲit͡ɕ
• Syllabification: po‧luź‧nić

Verb

poluźnić pf (imperfective poluźniać)

1. (transitive) to loosen (to make less tight)
2. (transitive, colloquial) to loosen (to free from restraint; to set at liberty)

Conjugation

Conjugation of poluźnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poluźnić
future tense	1st	poluźnię			poluźnimy
	2nd	poluźnisz			poluźnicie
	3rd	poluźni			poluźnią
	impersonal	poluźni się
past tense	1st	poluźniłem, -(e)m poluźnił	poluźniłam, -(e)m poluźniła	poluźniłom, -(e)m poluźniło	poluźniliśmy, -(e)śmy poluźnili	poluźniłyśmy, -(e)śmy poluźniły
	2nd	poluźniłeś, -(e)ś poluźnił	poluźniłaś, -(e)ś poluźniła	poluźniłoś, -(e)ś poluźniło	poluźniliście, -(e)ście poluźnili	poluźniłyście, -(e)ście poluźniły
	3rd	poluźnił	poluźniła	poluźniło	poluźnili	poluźniły
	impersonal	poluźniono
conditional	1st	poluźniłbym, bym poluźnił	poluźniłabym, bym poluźniła	poluźniłobym, bym poluźniło	poluźnilibyśmy, byśmy poluźnili	poluźniłybyśmy, byśmy poluźniły
	2nd	poluźniłbyś, byś poluźnił	poluźniłabyś, byś poluźniła	poluźniłobyś, byś poluźniło	poluźnilibyście, byście poluźnili	poluźniłybyście, byście poluźniły
	3rd	poluźniłby, by poluźnił	poluźniłaby, by poluźniła	poluźniłoby, by poluźniło	poluźniliby, by poluźnili	poluźniłyby, by poluźniły
	impersonal	poluźniono by
imperative	1st	niech poluźnię			poluźnijmy
	2nd	poluźnij			poluźnijcie
	3rd	niech poluźni			niech poluźnią
passive adjectival participle		poluźniony	poluźniona	poluźnione	poluźnieni	poluźnione
anterior adverbial participle		poluźniwszy
verbal noun		poluźnienie

Further reading

• poluźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poluźnić in Polish dictionaries at PWN