pominąć

Polish

Etymology

From po- +‎ minąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈmi.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
• Syllabification: po‧mi‧nąć

Verb

pominąć pf (imperfective pomijać)

1. (transitive) to omit, to leave out
2. (transitive) to skip, to bypass, to pass over

Conjugation

Conjugation of pominąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pominąć
future tense	1st	pominę			pominiemy
	2nd	pominiesz			pominiecie
	3rd	pominie			pominą
	impersonal	pominie się
past tense	1st	pominąłem, -(e)m pominął	pominęłam, -(e)m pominęła	pominęłom, -(e)m pominęło	pominęliśmy, -(e)śmy pominęli	pominęłyśmy, -(e)śmy pominęły
	2nd	pominąłeś, -(e)ś pominął	pominęłaś, -(e)ś pominęła	pominęłoś, -(e)ś pominęło	pominęliście, -(e)ście pominęli	pominęłyście, -(e)ście pominęły
	3rd	pominął	pominęła	pominęło	pominęli	pominęły
	impersonal	pominięto
conditional	1st	pominąłbym, bym pominął	pominęłabym, bym pominęła	pominęłobym, bym pominęło	pominęlibyśmy, byśmy pominęli	pominęłybyśmy, byśmy pominęły
	2nd	pominąłbyś, byś pominął	pominęłabyś, byś pominęła	pominęłobyś, byś pominęło	pominęlibyście, byście pominęli	pominęłybyście, byście pominęły
	3rd	pominąłby, by pominął	pominęłaby, by pominęła	pominęłoby, by pominęło	pominęliby, by pominęli	pominęłyby, by pominęły
	impersonal	pominięto by
imperative	1st	niech pominę			pomińmy
	2nd	pomiń			pomińcie
	3rd	niech pominie			niech pominą
passive adjectival participle		pominięty	pominięta	pominięte	pominięci	pominięte
anterior adverbial participle		pominąwszy
verbal noun		pominięcie

Further reading

• pominąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pominąć in Polish dictionaries at PWN