poręczyciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From poręczyć +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.rɛnˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧rę‧czy‧ciel

Noun[edit]

poręczyciel m pers (female equivalent poręczycielka)

  1. guarantor, bondsman

Declension[edit]

Declension of poręczyciel
singular plural
nominative poręczyciel poręczyciele
genitive poręczyciela poręczycieli
dative poręczycielowi poręczycielom
accusative poręczyciela poręczycieli
instrumental poręczycielem poręczycielami
locative poręczycielu poręczycielach
vocative poręczycielu poręczyciele

Further reading[edit]

  • poręczyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poręczyciel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=poręczyciel&oldid=68645002"