potępić

Polish

Etymology

From po- +‎ tępić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈtɛm.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
• Syllabification: po‧tę‧pić

Verb

potępić pf (imperfective potępiać)

1. (transitive) to condemn, to denounce (speak out against)
2. (transitive, theology) to damn

Verb

potępić pf

1. (reflexive with się) to become dull, to become blunt

Conjugation

Conjugation of potępić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		potępić
future tense	1st	potępię			potępimy
	2nd	potępisz			potępicie
	3rd	potępi			potępią
	impersonal	potępi się
past tense	1st	potępiłem, -(e)m potępił	potępiłam, -(e)m potępiła	potępiłom, -(e)m potępiło	potępiliśmy, -(e)śmy potępili	potępiłyśmy, -(e)śmy potępiły
	2nd	potępiłeś, -(e)ś potępił	potępiłaś, -(e)ś potępiła	potępiłoś, -(e)ś potępiło	potępiliście, -(e)ście potępili	potępiłyście, -(e)ście potępiły
	3rd	potępił	potępiła	potępiło	potępili	potępiły
	impersonal	potępiono
conditional	1st	potępiłbym, bym potępił	potępiłabym, bym potępiła	potępiłobym, bym potępiło	potępilibyśmy, byśmy potępili	potępiłybyśmy, byśmy potępiły
	2nd	potępiłbyś, byś potępił	potępiłabyś, byś potępiła	potępiłobyś, byś potępiło	potępilibyście, byście potępili	potępiłybyście, byście potępiły
	3rd	potępiłby, by potępił	potępiłaby, by potępiła	potępiłoby, by potępiło	potępiliby, by potępili	potępiłyby, by potępiły
	impersonal	potępiono by
imperative	1st	niech potępię			potępmy
	2nd	potęp			potępcie
	3rd	niech potępi			niech potępią
passive adjectival participle		potępiony	potępiona	potępione	potępieni	potępione
anterior adverbial participle		potępiwszy
verbal noun		potępienie

Derived terms

adjective

• potępiony

 

noun

• potępienie

 

Further reading

• potępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• potępić in Polish dictionaries at PWN