powielić

Polish

Etymology

From po- +‎ wiele +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈvjɛ.lit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛlit͡ɕ
• Syllabification: po‧wie‧lić

Verb

powielić pf (imperfective powielać)

1. (transitive) to manifold, to duplicate, to copy, to replicate, to mimeograph
2. (transitive) to rehash

Conjugation

Conjugation of powielić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		powielić
future tense	1st	powielę			powielimy
	2nd	powielisz			powielicie
	3rd	powieli			powielą
	impersonal	powieli się
past tense	1st	powieliłem, -(e)m powielił	powieliłam, -(e)m powieliła	powieliłom, -(e)m powieliło	powieliliśmy, -(e)śmy powielili	powieliłyśmy, -(e)śmy powieliły
	2nd	powieliłeś, -(e)ś powielił	powieliłaś, -(e)ś powieliła	powieliłoś, -(e)ś powieliło	powieliliście, -(e)ście powielili	powieliłyście, -(e)ście powieliły
	3rd	powielił	powieliła	powieliło	powielili	powieliły
	impersonal	powielono
conditional	1st	powieliłbym, bym powielił	powieliłabym, bym powieliła	powieliłobym, bym powieliło	powielilibyśmy, byśmy powielili	powieliłybyśmy, byśmy powieliły
	2nd	powieliłbyś, byś powielił	powieliłabyś, byś powieliła	powieliłobyś, byś powieliło	powielilibyście, byście powielili	powieliłybyście, byście powieliły
	3rd	powieliłby, by powielił	powieliłaby, by powieliła	powieliłoby, by powieliło	powieliliby, by powielili	powieliłyby, by powieliły
	impersonal	powielono by
imperative	1st	niech powielę			powielmy
	2nd	powiel			powielcie
	3rd	niech powieli			niech powielą
passive adjectival participle		powielony	powielona	powielone	powieleni	powielone
anterior adverbial participle		powieliwszy
verbal noun		powielenie

Further reading

• powielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powielić in Polish dictionaries at PWN