praedilectio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From praedīligō (“I prefer or love greatly”) + -tiō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /prae̯.diːˈleːk.ti.oː/, [präe̯d̪iːˈɫ̪eːkt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pre.diˈlek.t͡si.o/, [pred̪iˈlɛkt̪͡s̪io]
Noun[edit]
praedīlēctiō f (genitive praedīlēctiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praedīlēctiō | praedīlēctiōnēs |
Genitive | praedīlēctiōnis | praedīlēctiōnum |
Dative | praedīlēctiōnī | praedīlēctiōnibus |
Accusative | praedīlēctiōnem | praedīlēctiōnēs |
Ablative | praedīlēctiōne | praedīlēctiōnibus |
Vocative | praedīlēctiō | praedīlēctiōnēs |
Descendants[edit]
- → Catalan: predilecció
- → English: predilection
- → French: prédilection
- → German: Prädilektion
- → Italian: predilezione
- → Portuguese: predileção
- → Spanish: predilección