praemeditatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of praemeditor (I deliberare beforehand).

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

praemeditātus (feminine praemeditāta, neuter praemeditātum); first/second-declension participle

  1. previously considered, premeditated

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praemeditātus praemeditāta praemeditātum praemeditātī praemeditātae praemeditāta
Genitive praemeditātī praemeditātae praemeditātī praemeditātōrum praemeditātārum praemeditātōrum
Dative praemeditātō praemeditātō praemeditātīs
Accusative praemeditātum praemeditātam praemeditātum praemeditātōs praemeditātās praemeditāta
Ablative praemeditātō praemeditātā praemeditātō praemeditātīs
Vocative praemeditāte praemeditāta praemeditātum praemeditātī praemeditātae praemeditāta

Descendants[edit]

  • English: premeditate