praeruptus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of praerumpō.

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

praeruptus (feminine praerupta, neuter praeruptum); first/second-declension participle

  1. broken off
  2. torn to pieces

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praeruptus praerupta praeruptum praeruptī praeruptae praerupta
Genitive praeruptī praeruptae praeruptī praeruptōrum praeruptārum praeruptōrum
Dative praeruptō praeruptō praeruptīs
Accusative praeruptum praeruptam praeruptum praeruptōs praeruptās praerupta
Ablative praeruptō praeruptā praeruptō praeruptīs
Vocative praerupte praerupta praeruptum praeruptī praeruptae praerupta

Adjective[edit]

praeruptus (feminine praerupta, neuter praeruptum, superlative praeruptissimus); first/second-declension adjective

  1. hasty, rash, precipitate

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praeruptus praerupta praeruptum praeruptī praeruptae praerupta
Genitive praeruptī praeruptae praeruptī praeruptōrum praeruptārum praeruptōrum
Dative praeruptō praeruptō praeruptīs
Accusative praeruptum praeruptam praeruptum praeruptōs praeruptās praerupta
Ablative praeruptō praeruptā praeruptō praeruptīs
Vocative praerupte praerupta praeruptum praeruptī praeruptae praerupta

References[edit]

  • praeruptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praeruptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • steep rocks: saxa praerupta