prakata

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

From Swedish braka.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈprɑkɑtɑˣ/, [ˈprɑ̝kɑ̝t̪ɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -ɑkɑtɑ
  • Syllabification(key): pra‧ka‧ta

Verb[edit]

prakata (colloquial)

  1. to break down (to fail to function)

Conjugation[edit]

Inflection of prakata (Kotus type 73/salata, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. prakaan en prakaa 1st sing. olen prakannut en ole prakannut
2nd sing. prakaat et prakaa 2nd sing. olet prakannut et ole prakannut
3rd sing. prakaa ei prakaa 3rd sing. on prakannut ei ole prakannut
1st plur. prakaamme emme prakaa 1st plur. olemme prakanneet emme ole prakanneet
2nd plur. prakaatte ette prakaa 2nd plur. olette prakanneet ette ole prakanneet
3rd plur. prakaavat eivät prakaa 3rd plur. ovat prakanneet eivät ole prakanneet
passive prakataan ei prakata passive on prakattu ei ole prakattu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. prakasin en prakannut 1st sing. olin prakannut en ollut prakannut
2nd sing. prakasit et prakannut 2nd sing. olit prakannut et ollut prakannut
3rd sing. prakasi ei prakannut 3rd sing. oli prakannut ei ollut prakannut
1st plur. prakasimme emme prakanneet 1st plur. olimme prakanneet emme olleet prakanneet
2nd plur. prakasitte ette prakanneet 2nd plur. olitte prakanneet ette olleet prakanneet
3rd plur. prakasivat eivät prakanneet 3rd plur. olivat prakanneet eivät olleet prakanneet
passive prakattiin ei prakattu passive oli prakattu ei ollut prakattu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. prakaisin en prakaisi 1st sing. olisin prakannut en olisi prakannut
2nd sing. prakaisit et prakaisi 2nd sing. olisit prakannut et olisi prakannut
3rd sing. prakaisi ei prakaisi 3rd sing. olisi prakannut ei olisi prakannut
1st plur. prakaisimme emme prakaisi 1st plur. olisimme prakanneet emme olisi prakanneet
2nd plur. prakaisitte ette prakaisi 2nd plur. olisitte prakanneet ette olisi prakanneet
3rd plur. prakaisivat eivät prakaisi 3rd plur. olisivat prakanneet eivät olisi prakanneet
passive prakattaisiin ei prakattaisi passive olisi prakattu ei olisi prakattu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. prakaa älä prakaa 2nd sing.
3rd sing. prakatkoon älköön prakatko 3rd sing. olkoon prakannut älköön olko prakannut
1st plur. prakatkaamme älkäämme prakatko 1st plur.
2nd plur. prakatkaa älkää prakatko 2nd plur.
3rd plur. prakatkoot älkööt prakatko 3rd plur. olkoot prakanneet älkööt olko prakanneet
passive prakattakoon älköön prakattako passive olkoon prakattu älköön olko prakattu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. prakannen en prakanne 1st sing. lienen prakannut en liene prakannut
2nd sing. prakannet et prakanne 2nd sing. lienet prakannut et liene prakannut
3rd sing. prakannee ei prakanne 3rd sing. lienee prakannut ei liene prakannut
1st plur. prakannemme emme prakanne 1st plur. lienemme prakanneet emme liene prakanneet
2nd plur. prakannette ette prakanne 2nd plur. lienette prakanneet ette liene prakanneet
3rd plur. prakannevat eivät prakanne 3rd plur. lienevät prakanneet eivät liene prakanneet
passive prakattaneen ei prakattane passive lienee prakattu ei liene prakattu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st prakata present prakaava prakattava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st prakatakseni prakataksemme
2nd prakataksesi prakataksenne
3rd prakatakseen
prakataksensa
past prakannut prakattu
2nd inessive2 prakatessa prakattaessa agent3 prakaama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st prakatessani prakatessamme
2nd prakatessasi prakatessanne
3rd prakatessaan
prakatessansa
negative prakaamaton
instructive prakaten 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive prakaamassa
elative prakaamasta
illative prakaamaan
adessive prakaamalla
abessive prakaamatta
instructive prakaaman prakattaman
4th4 verbal noun prakaaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st prakaamaisillani prakaamaisillamme
2nd prakaamaisillasi prakaamaisillanne
3rd prakaamaisillaan
prakaamaisillansa

Synonyms[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]

Indonesian[edit]

Etymology[edit]

Affixed pra- (before) +‎ kata (word), calque of Dutch voorwoord (foreword).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [praˈkat̪a]
  • Hyphenation: pra‧ka‧ta

Noun[edit]

prakata (first-person possessive prakataku, second-person possessive prakatamu, third-person possessive prakatanya)

  1. preface, foreword.
    Synonyms: kata pendahuluan, kata pengantar

Further reading[edit]