principialis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /priːn.ki.piˈaː.lis/, [priːŋkɪpiˈäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /prin.t͡ʃi.piˈa.lis/, [prin̠ʲt͡ʃipiˈäːlis]
Adjective[edit]
prīncipiālis (neuter prīncipiāle); third-declension two-termination adjective
- original (from the beginning)
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prīncipiālis | prīncipiāle | prīncipiālēs | prīncipiālia | |
Genitive | prīncipiālis | prīncipiālium | |||
Dative | prīncipiālī | prīncipiālibus | |||
Accusative | prīncipiālem | prīncipiāle | prīncipiālēs prīncipiālīs |
prīncipiālia | |
Ablative | prīncipiālī | prīncipiālibus | |||
Vocative | prīncipiālis | prīncipiāle | prīncipiālēs | prīncipiālia |
References[edit]
- “principialis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- principialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.