przywitać

Polish

Etymology

From przy- +‎ witać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈvi.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -itat͡ɕ
• Syllabification: przy‧wi‧tać

Verb

przywitać pf (imperfective witać)

1. (transitive) to greet, to welcome (to affirm the arrival of someone)
2. (reflexive with się) to say hello, to greet [+ z (instrumental) = to someone]

Conjugation

Conjugation of przywitać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przywitać
future tense	1st	przywitam			przywitamy
	2nd	przywitasz			przywitacie
	3rd	przywita			przywitają
	impersonal	przywita się
past tense	1st	przywitałem, -(e)m przywitał	przywitałam, -(e)m przywitała	przywitałom, -(e)m przywitało	przywitaliśmy, -(e)śmy przywitali	przywitałyśmy, -(e)śmy przywitały
	2nd	przywitałeś, -(e)ś przywitał	przywitałaś, -(e)ś przywitała	przywitałoś, -(e)ś przywitało	przywitaliście, -(e)ście przywitali	przywitałyście, -(e)ście przywitały
	3rd	przywitał	przywitała	przywitało	przywitali	przywitały
	impersonal	przywitano
conditional	1st	przywitałbym, bym przywitał	przywitałabym, bym przywitała	przywitałobym, bym przywitało	przywitalibyśmy, byśmy przywitali	przywitałybyśmy, byśmy przywitały
	2nd	przywitałbyś, byś przywitał	przywitałabyś, byś przywitała	przywitałobyś, byś przywitało	przywitalibyście, byście przywitali	przywitałybyście, byście przywitały
	3rd	przywitałby, by przywitał	przywitałaby, by przywitała	przywitałoby, by przywitało	przywitaliby, by przywitali	przywitałyby, by przywitały
	impersonal	przywitano by
imperative	1st	niech przywitam			przywitajmy
	2nd	przywitaj			przywitajcie
	3rd	niech przywita			niech przywitają
passive adjectival participle		przywitany	przywitana	przywitane	przywitani	przywitane
anterior adverbial participle		przywitawszy
verbal noun		przywitanie

Further reading

• przywitać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przywitać in Polish dictionaries at PWN