romanizieëre

Limburgish

Alternative forms

• romaaniseere (Eupen)

Etymology

Borrowed from French romaniser.

Verb

romanizieëre

1. to romanize

Conjugation

Montfortian conjugation of romanizieëre (first conjugation)

non-finite forms	infinitive	gerund	present participle	past participle	adjective	adverb
	(tö) romanizieëre	't romanizieëre n	romanizieërendj	höbbe geromanizieëre	geromanizieëredje, geromanizieëredjer, geromanizieëredjes	geromanizieëredj, geromanizieëredjelik
number & tense	verb-second order			verb-first order
	present	past	subjunctive	present	past	subjunctive
first person singular	romanizieëre	romanizieëredje	romanizieëre	romanizieëre	romanizieëredje-n	romanizieëre-n
second person singular	romanizieëres	romanizieëredjes	romanizieëre	romanizieëres	romanizieëredjes	romanizieërer
third person singular	romanizieëretj	romanizieëredje	romanizieëre	romanizieëretj'r	romanizieëredje	romanizieërer
first person plural	romanizieëre	romanizieëredje	romanizieëre	romanizieëretj	romanizieëredje	romanizieëre
second person plural	romanizieëretj	romanizieëredje	romanizieëre	romanizieëretj	romanizieëredje	romanizieëretj
third person plural	romanizieëre	romanizieëredje	romanizieëre	romanizieëre	romanizieëredje	romanizieërer
other forms	noun	imperative singular impolite	imperative singular polite	imperative dual	imperative plural	inclusive
	't geromanizieëre n	romanizieëre!	romanizieëretj!	romanizieëretj, romanizieëretj!	romanizieëretj!	romanizieërem