From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
Etymology[edit]
Deverbal from rozpaczać.
Pronunciation[edit]
rozpacz f
- despair, distress
Declension[edit]
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- rozpacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozpacz in Polish dictionaries at PWN