ruimtelijk

Dutch

Etymology

From ruimte (“space”) +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrœy̯m.tə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ruim‧te‧lijk

Adjective

ruimtelijk (comparative ruimtelijker, superlative ruimtelijkst)

1. spatial

   Synonym: spatiaal

Inflection

Declension of ruimtelijk
uninflected	ruimtelijk
inflected	ruimtelijke
comparative	ruimtelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		ruimtelijk	ruimtelijker	het ruimtelijkst het ruimtelijkste
indefinite	m./f. sing.	ruimtelijke	ruimtelijkere	ruimtelijkste
	n. sing.	ruimtelijk	ruimtelijker	ruimtelijkste
	plural	ruimtelijke	ruimtelijkere	ruimtelijkste
definite		ruimtelijke	ruimtelijkere	ruimtelijkste
partitive		ruimtelijks	ruimtelijkers	—

Derived terms

• ruimtelijkheid