sýsla

See also: sysla

Icelandic

Verb

sýsla (weak verb, third-person singular past indicative sýslaði, supine sýslað)

1. to work

Conjugation

sýsla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að sýsla
supine (sagnbót)		sýslað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sýslandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sýsla	við sýslum	present (nútíð)	ég sýsli	við sýslum
	þú sýslar	þið sýslið		þú sýslir	þið sýslið
	hann, hún, það sýslar	þeir, þær, þau sýsla		hann, hún, það sýsli	þeir, þær, þau sýsli
past (þátíð)	ég sýslaði	við sýsluðum	past (þátíð)	ég sýslaði	við sýsluðum
	þú sýslaðir	þið sýsluðuð		þú sýslaðir	þið sýsluðuð
	hann, hún, það sýslaði	þeir, þær, þau sýsluðu		hann, hún, það sýslaði	þeir, þær, þau sýsluðu
imperative (boðháttur)	sýsla (þú)	sýslið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sýslaðu	sýsliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sýslast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að sýslast
supine (sagnbót)		sýslast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		sýslandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég sýslast	við sýslumst	present (nútíð)	ég sýslist	við sýslumst
	þú sýslast	þið sýslist		þú sýslist	þið sýslist
	hann, hún, það sýslast	þeir, þær, þau sýslast		hann, hún, það sýslist	þeir, þær, þau sýslist
past (þátíð)	ég sýslaðist	við sýsluðumst	past (þátíð)	ég sýslaðist	við sýsluðumst
	þú sýslaðist	þið sýsluðust		þú sýslaðist	þið sýsluðust
	hann, hún, það sýslaðist	þeir, þær, þau sýsluðust		hann, hún, það sýslaðist	þeir, þær, þau sýsluðust
imperative (boðháttur)	sýslast (þú)	sýslist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	sýslastu	sýslisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

sýslaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sýslaður	sýsluð	sýslað		sýslaðir	sýslaðar	sýsluð
accusative (þolfall)	sýslaðan	sýslaða	sýslað		sýslaða	sýslaðar	sýsluð
dative (þágufall)	sýsluðum	sýslaðri	sýsluðu		sýsluðum	sýsluðum	sýsluðum
genitive (eignarfall)	sýslaðs	sýslaðrar	sýslaðs		sýslaðra	sýslaðra	sýslaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	sýslaði	sýslaða	sýslaða		sýsluðu	sýsluðu	sýsluðu
accusative (þolfall)	sýslaða	sýsluðu	sýslaða		sýsluðu	sýsluðu	sýsluðu
dative (þágufall)	sýslaða	sýsluðu	sýslaða		sýsluðu	sýsluðu	sýsluðu
genitive (eignarfall)	sýslaða	sýsluðu	sýslaða		sýsluðu	sýsluðu	sýsluðu

Derived terms

• sýsla við ("to work on")
• sýsla um ("to care for/about")

Noun

sýsla f (genitive singular sýslu, nominative plural sýslur)

1. work, employment
2. district, administrative region

Declension

declension of sýsla

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sýsla	sýslan	sýslur	sýslurnar
accusative	sýslu	sýsluna	sýslur	sýslurnar
dative	sýslu	sýslunni	sýslum	sýslunum
genitive	sýslu	sýslunnar	sýsla	sýslanna

Old Norse

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

sýsla

1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Conjugation

Conjugation of sýsla — active (weak class 1)

infinitive	sýsla
present participle	sýslandi
past participle	sýstr
indicative	present	past
1st-person singular	sýsli	sýsta
2nd-person singular	sýslir	sýstir
3rd-person singular	sýslir	sýsti
1st-person plural	sýslum	sýstum
2nd-person plural	sýslið	sýstuð
3rd-person plural	sýsla	sýstu
subjunctive	present	past
1st-person singular	sýsla	sýsta
2nd-person singular	sýslir	sýstir
3rd-person singular	sýsli	sýsti
1st-person plural	sýslim	sýstim
2nd-person plural	sýslið	sýstið
3rd-person plural	sýsli	sýsti
imperative	present
2nd-person singular	sýsl, sýsli
1st-person plural	sýslum
2nd-person plural	sýslið

Conjugation of sýsla — mediopassive (weak class 1)

infinitive	sýslask
present participle	sýslandisk
past participle	sýslzk
indicative	present	past
1st-person singular	sýslumk	sýstumk
2nd-person singular	sýslisk	sýstisk
3rd-person singular	sýslisk	sýstisk
1st-person plural	sýslumsk	sýstumsk
2nd-person plural	sýslizk	sýstuzk
3rd-person plural	sýslask	sýstusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	sýslumk	sýstumk
2nd-person singular	sýslisk	sýstisk
3rd-person singular	sýslisk	sýstisk
1st-person plural	sýslimsk	sýstimsk
2nd-person plural	sýslizk	sýstizk
3rd-person plural	sýslisk	sýstisk
imperative	present
2nd-person singular	sýslsk, sýslisk
1st-person plural	sýslumsk
2nd-person plural	sýslizk

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

sýsla

1. strong feminine accusative singular of sýsl
2. strong masculine accusative plural of sýsl
3. strong genitive plural of sýsl
4. weak masculine oblique singular of sýsl
5. weak feminine nominative singular of sýsl
6. weak neuter singular of sýsl

Descendants

• Norwegian Bokmål: sysle
• Norwegian Nynorsk: sysle, sysla
• Old Swedish: sȳsla
  • Swedish: syssla