septimanus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From septimus (“seventh”) + -ānus (“of, pertaining to”, suffix added to a noun stem, particularly proper nouns, to form an adjective).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /sep.tiˈmaː.nus/, [s̠ɛpt̪ɪˈmäːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sep.tiˈma.nus/, [sept̪iˈmäːnus]
Adjective[edit]
septimānus (feminine septimāna, neuter septimānum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | septimānus | septimāna | septimānum | septimānī | septimānae | septimāna | |
Genitive | septimānī | septimānae | septimānī | septimānōrum | septimānārum | septimānōrum | |
Dative | septimānō | septimānō | septimānīs | ||||
Accusative | septimānum | septimānam | septimānum | septimānōs | septimānās | septimāna | |
Ablative | septimānō | septimānā | septimānō | septimānīs | |||
Vocative | septimāne | septimāna | septimānum | septimānī | septimānae | septimāna |