skara

See also: Skara, skära, and skåra

Icelandic

Etymology

From Old Norse skara (“to rake, scrape”), related to skera (“to cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskaːra/
• Rhymes: -aːra

Verb

skara (weak verb, third-person singular past indicative skaraði, supine skarað)

1. (of a fire) to poke or stoking

   Skara í eldinn.

   To poke the fire.

   To stoke the fire.

Conjugation

skara — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að skara
supine (sagnbót)		skarað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skarandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skara	við skörum	present (nútíð)	ég skari	við skörum
	þú skarar	þið skarið		þú skarir	þið skarið
	hann, hún, það skarar	þeir, þær, þau skara		hann, hún, það skari	þeir, þær, þau skari
past (þátíð)	ég skaraði	við sköruðum	past (þátíð)	ég skaraði	við sköruðum
	þú skaraðir	þið sköruðuð		þú skaraðir	þið sköruðuð
	hann, hún, það skaraði	þeir, þær, þau sköruðu		hann, hún, það skaraði	þeir, þær, þau sköruðu
imperative (boðháttur)	skara (þú)	skarið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skaraðu	skariði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skarast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að skarast
supine (sagnbót)		skarast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skarandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég skarast	við skörumst	present (nútíð)	ég skarist	við skörumst
	þú skarast	þið skarist		þú skarist	þið skarist
	hann, hún, það skarast	þeir, þær, þau skarast		hann, hún, það skarist	þeir, þær, þau skarist
past (þátíð)	ég skaraðist	við sköruðumst	past (þátíð)	ég skaraðist	við sköruðumst
	þú skaraðist	þið sköruðust		þú skaraðist	þið sköruðust
	hann, hún, það skaraðist	þeir, þær, þau sköruðust		hann, hún, það skaraðist	þeir, þær, þau sköruðust
imperative (boðháttur)	skarast (þú)	skarist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	skarastu	skaristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

skaraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skaraður	sköruð	skarað		skaraðir	skaraðar	sköruð
accusative (þolfall)	skaraðan	skaraða	skarað		skaraða	skaraðar	sköruð
dative (þágufall)	sköruðum	skaraðri	sköruðu		sköruðum	sköruðum	sköruðum
genitive (eignarfall)	skaraðs	skaraðrar	skaraðs		skaraðra	skaraðra	skaraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	skaraði	skaraða	skaraða		sköruðu	sköruðu	sköruðu
accusative (þolfall)	skaraða	sköruðu	skaraða		sköruðu	sköruðu	sköruðu
dative (þágufall)	skaraða	sköruðu	skaraða		sköruðu	sköruðu	sköruðu
genitive (eignarfall)	skaraða	sköruðu	skaraða		sköruðu	sköruðu	sköruðu

Derived terms

• skara fram úr
• skara eld að sinni köku/skara eld að eigin köku
• skarast

Noun

skara

1. indefinite accusative/dative/genitive singular of skari
2. indefinite accusative/genitive plural of skari

Lithuanian

Pronunciation

• IPA^(key): [s̪kɐˈrɐ]

Noun

skarà f (plural skãros) stress pattern 4

1. scarf, shawl

Declension

Declension of skarà

	singular (vienaskaita)	plural (daugiskaita)
nominative (vardininkas)	skarà	skãros
genitive (kilmininkas)	skarõs	skarų̃
dative (naudininkas)	skãrai	skaróms
accusative (galininkas)	skãrą	skaràs
instrumental (įnagininkas)	skarà	skaromìs
locative (vietininkas)	skarojè	skarosè
vocative (šauksmininkas)	skãra	skãros

References

• “skara” in Martsinkyavitshute, Victoria (1993), Hippocrene Concise Dictionary: Lithuanian-English/English-Lithuanian. New York: Hippocrene Books. →ISBN

Norwegian Bokmål

Noun

skara n

1. definite plural of skar

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

From Old Norse skara.

Alternative forms

• skare (e-infinitive)

Verb

skara (present tense skarar, past tense skara, past participle skara, passive infinitive skarast, present participle skarande, imperative skara/skar)

1. (transitive) to put or place in a dense row or crowd
2. (intransitive) to congregate, walk together
3. (transitive, intransitive) to gather and drop ashes upon embers

Usage notes

• This is a split infinitive verb.

Etymology 2

From skar (“snuff of a candle”).

Alternative forms

• skare (e-infinitive)

Verb

skara (present tense skarar, past tense skara, past participle skara, passive infinitive skarast, present participle skarande, imperative skara/skar)

1. to remove the snuff (i.e. the burnt part) of the wick

Usage notes

• This is a split infinitive verb.

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

skara n

1. definite plural of skar

References

• “skara” in The Nynorsk Dictionary.

Old Norse

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

skara

1. (transitive) to poke, rake
2. (transitive) to cover closely

   skip skarat skǫldum

   a ship set with shields from stem to stern

Descendants

• Icelandic: skara
• Norwegian Nynorsk: skara, skare

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

skara

1. accusative/dative/genitive singular indefinite of skari m
2. accusative/genitive plural indefinite of skari m

References

• “skara”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Swedish

Etymology

From Old Norse skǫr, from Proto-Germanic *skarō (“division, portion”).

Pronunciation

• audio

  (file)

Noun

skara c

1. a group of people (physically or more abstractly together)

   en stor skara journalister

   a crowd of journalists

Declension

Declension of skara
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	skara	skaran	skaror	skarorna
Genitive	skaras	skarans	skarors	skarornas

References

• skara in Svensk ordbok (SO)
• skara in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• skara in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

Anagrams

• askar, kasar, rakas, raska, sakar