skilnaður
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
skilnaður m (genitive singular skilnaðar, nominative plural skilnaðir)
- separation
- Synonym: aðskilnaður
- divorce
- Synonym: hjónaskilnaður
- departure, parting
- Synonym: brottför
Declension[edit]
declension of skilnaður
m-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skilnaður | skilnaðurinn | skilnaðir | skilnaðirnir |
accusative | skilnað | skilnaðinn | skilnaði | skilnaðina |
dative | skilnaði | skilnaðinum | skilnuðum | skilnuðunum |
genitive | skilnaðar | skilnaðarins | skilnaða | skilnaðanna |
Related terms[edit]
- skilja (“to separate; to understand”)