slitovat
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
slitovat pf
- to take pity, to have mercy
Conjugation[edit]
Conjugation
Infinitive | slitovat, slitovati | Active adjective | slitovavší |
---|---|---|---|
Verbal noun | slitování | Passive adjective | slitovaný |
Present forms | indicative | imperative | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
1st person | slituji, slituju (coll.) |
slitujeme | — | slitujme |
2nd person | slituješ | slitujete | slituj | slitujte |
3rd person | slituje | slitují, slitujou (coll.) |
— | — |
The verb slitovat does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
Participles | Past participles | Passive participles | ||
---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | |
masculine animate | slitoval | slitovali | slitován | slitováni |
masculine inanimate | slitovaly | slitovány | ||
feminine | slitovala | slitována | ||
neuter | slitovalo | slitovala | slitováno | slitována |
Transgressives | present | past |
---|---|---|
masculine singular | — | slitovav |
feminine + neuter singular | — | slitovavši |
plural | — | slitovavše |
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- slitovati se in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- slitovati se in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- slitovat in Internetová jazyková příručka