spréach

Irish

Alternative forms

• spiach
• spreuch (obsolete)

Etymology

Back-formation from spréacha, plural of spré, from Middle Irish spréd.

Pronunciation

• IPA^(key): /sˠpʲɾʲeːx/
• (Munster) IPA^(key): /sˠpʲɾʲia̯x/

Noun

spréach f (genitive singular spréiche, nominative plural spréacha)

1. spark (burst of electrical discharge; particle of glowing matter)

Declension

Declension of spréach

Second declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative spréach spréacha Vocative a spréach a spréacha Genitive spréiche spréach Dative spréach spréich (archaic, dialectal) spréacha

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an spréach na spréacha Genitive na spréiche na spréach Dative leis an spréach leis an spréich (archaic, dialectal) don spréach don spréich (archaic, dialectal) leis na spréacha

Verb

spréach (present analytic spréachann, future analytic spréachfaidh, verbal noun spréachadh, past participle spréachta)

1. to spark (give off sparks)

Conjugation

conjugation of spréach (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	spréachaim	spréachann tú; spréachair†	spréachann sé, sí	spréachaimid	spréachann sibh	spréachann siad; spréachaid†	a spréachann; a spréachas	spréachtar
	past	spréach mé; spréachas	spréach tú; spréachais	spréach sé, sí	spréachamar; spréach muid	spréach sibh; spréachabhair	spréach siad; spréachadar	a spréach / ar spréach*	spréachadh
	past habitual	spréachainn	spréachtá	spréachadh sé, sí	spréachaimis; spréachadh muid	spréachadh sibh	spréachaidís; spréachadh siad	a spréachadh / a spréachadh*	spréachtaí
future		spréachfaidh mé; spréachfad	spréachfaidh tú; spréachfair†	spréachfaidh sé, sí	spréachfaimid; spréachfaidh muid	spréachfaidh sibh	spréachfaidh siad; spréachfaid†	a spréachfaidh; a spréachfas	spréachfar
conditional		spréachfainn	spréachfá	spréachfadh sé, sí	spréachfaimis; spréachfadh muid	spréachfadh sibh	spréachfaidís; spréachfadh siad	a spréachfadh / a spréachfadh*	spréachfaí
subjunctive	present	go spréacha mé; go spréachad†	go spréacha tú; go spréachair†	go spréacha sé, sí	go spréachaimid; go spréacha muid	go spréacha sibh	go spréacha siad; go spréachaid†	—	go spréachtar
	past	dá spréachainn	dá spréachtá	dá spréachadh sé, sí	dá spréachaimis; dá spréachadh muid	dá spréachadh sibh	dá spréachaidís; dá spréachadh siad	—	dá spréachtaí
imperative		spréachaim	spréach	spréachadh sé, sí	spréachaimis	spréachaigí; spréachaidh†	spréachaidís	—	spréachtar
verbal noun		spréachadh
past participle		spréachta

* indirect relative
† archaic or dialect form

Further reading

• “spréach”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
• G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “spréd”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Dinneen, Patrick S. (1927) “spréaċ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
• Ó Dónaill, Niall (1977) “spréach”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN