stanieć

Polish

Etymology

From s- +‎ tanieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsta.ɲɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲɛt͡ɕ
• Syllabification: sta‧nieć

Verb

stanieć pf (imperfective tanieć)

1. (intransitive) to become cheaper, to go down (in price)

   Synonym: potanieć

   Antonym: zdrożeć

Conjugation

Conjugation of stanieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		stanieć
future tense	1st	stanieję			staniejemy
	2nd	staniejesz			staniejecie
	3rd	stanieje			stanieją
	impersonal	stanieje się
past tense	1st	staniałem, -(e)m staniał	staniałam, -(e)m staniała	staniałom, -(e)m staniało	stanieliśmy, -(e)śmy stanieli	staniałyśmy, -(e)śmy staniały
	2nd	staniałeś, -(e)ś staniał	staniałaś, -(e)ś staniała	staniałoś, -(e)ś staniało	stanieliście, -(e)ście stanieli	staniałyście, -(e)ście staniały
	3rd	staniał	staniała	staniało	stanieli	staniały
	impersonal	staniano
conditional	1st	staniałbym, bym staniał	staniałabym, bym staniała	staniałobym, bym staniało	stanielibyśmy, byśmy stanieli	staniałybyśmy, byśmy staniały
	2nd	staniałbyś, byś staniał	staniałabyś, byś staniała	staniałobyś, byś staniało	stanielibyście, byście stanieli	staniałybyście, byście staniały
	3rd	staniałby, by staniał	staniałaby, by staniała	staniałoby, by staniało	stanieliby, by stanieli	staniałyby, by staniały
	impersonal	staniano by
imperative	1st	niech stanieję			staniejmy
	2nd	staniej			staniejcie
	3rd	niech stanieje			niech stanieją
anterior adverbial participle		staniawszy
verbal noun		stanienie

Further reading

• stanieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stanieć in Polish dictionaries at PWN