streða

See also: streda, středa, and střěda

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstrɛːða/
• Rhymes: -ɛːða

Verb

streða (weak verb, third-person singular past indicative streðaði, supine streðað)

1. (intransitive) to work hard, to toil

   Synonyms: strita, erfiða, baksa, basla, púla, hamast, djöflast, keppast við, rembast við

Conjugation

streða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að streða
supine (sagnbót)		streðað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		streðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég streða	við streðum	present (nútíð)	ég streði	við streðum
	þú streðar	þið streðið		þú streðir	þið streðið
	hann, hún, það streðar	þeir, þær, þau streða		hann, hún, það streði	þeir, þær, þau streði
past (þátíð)	ég streðaði	við streðuðum	past (þátíð)	ég streðaði	við streðuðum
	þú streðaðir	þið streðuðuð		þú streðaðir	þið streðuðuð
	hann, hún, það streðaði	þeir, þær, þau streðuðu		hann, hún, það streðaði	þeir, þær, þau streðuðu
imperative (boðháttur)	streða (þú)	streðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	streðaðu	streðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

streðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að streðast
supine (sagnbót)		streðast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		streðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég streðast	við streðumst	present (nútíð)	ég streðist	við streðumst
	þú streðast	þið streðist		þú streðist	þið streðist
	hann, hún, það streðast	þeir, þær, þau streðast		hann, hún, það streðist	þeir, þær, þau streðist
past (þátíð)	ég streðaðist	við streðuðumst	past (þátíð)	ég streðaðist	við streðuðumst
	þú streðaðist	þið streðuðust		þú streðaðist	þið streðuðust
	hann, hún, það streðaðist	þeir, þær, þau streðuðust		hann, hún, það streðaðist	þeir, þær, þau streðuðust
imperative (boðháttur)	streðast (þú)	streðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	streðastu	streðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

streðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	streðaður	streðuð	streðað		streðaðir	streðaðar	streðuð
accusative (þolfall)	streðaðan	streðaða	streðað		streðaða	streðaðar	streðuð
dative (þágufall)	streðuðum	streðaðri	streðuðu		streðuðum	streðuðum	streðuðum
genitive (eignarfall)	streðaðs	streðaðrar	streðaðs		streðaðra	streðaðra	streðaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	streðaði	streðaða	streðaða		streðuðu	streðuðu	streðuðu
accusative (þolfall)	streðaða	streðuðu	streðaða		streðuðu	streðuðu	streðuðu
dative (þágufall)	streðaða	streðuðu	streðaða		streðuðu	streðuðu	streðuðu
genitive (eignarfall)	streðaða	streðuðu	streðaða		streðuðu	streðuðu	streðuðu

Derived terms

• streð (“toil, hard work”)
• streða við (“to slave away”)

See also

• rembast
• sveitast
• sveitast við
• sorðinn
• sækja fast
• vinna svikalaust