subiectum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology 1[edit]
From subiciō (“throw under or near; supply; forge; subject; propose”).
Noun[edit]
subiectum n (genitive subiectī); second declension
- That which is spoken of; the foundation or subject of a proposition.
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | subiectum | subiecta |
Genitive | subiectī | subiectōrum |
Dative | subiectō | subiectīs |
Accusative | subiectum | subiecta |
Ablative | subiectō | subiectīs |
Vocative | subiectum | subiecta |
Descendants[edit]
Verb[edit]
subiectum
Etymology 2[edit]
Inflected form of subiectus, -ūs (“laying under”).
Noun[edit]
subiectum
Etymology 3[edit]
Inflected form of subiectus, -a, -um (“thrown under or near, adjacent; supplied; forged; subjected; proposed”).
Participle[edit]
subiectum
- inflection of subiectus:
References[edit]
- “subiectum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subiectum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) the town lies at the foot of a mountain: oppidum monti subiectum est
- (ambiguous) to come within the sphere of the senses: sensibus or sub sensus subiectum esse
- (ambiguous) to have to submit to the uncertainties of fortune; to be subject to Fortune's caprice: sub varios incertosque casus subiectum esse
- (ambiguous) to be comprised under the term 'fear.: sub metum subiectum esse
- (ambiguous) to be subject to some one, under some one's dominion: subiectum esse, obnoxium esse imperio or dicioni alicuius (not simply alicui)
- (ambiguous) the town lies at the foot of a mountain: oppidum monti subiectum est