suplikacja
Jump to navigation
Jump to search
See also: suplikacją
Polish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Latin supplicātiō.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
suplikacja f
- (religion) supplication (form of prayer, wherein one party humbly or earnestly asks another party to provide something)
- (literary, Roman Catholicism) supplication (a written request addressed to a person who is much higher in the hierarchy)
Declension[edit]
Declension of suplikacja
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | suplikacja | suplikacje |
genitive | suplikacji | suplikacji/suplikacyj (archaic) |
dative | suplikacji | suplikacjom |
accusative | suplikację | suplikacje |
instrumental | suplikacją | suplikacjami |
locative | suplikacji | suplikacjach |
vocative | suplikacjo | suplikacje |
Further reading[edit]
- suplikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- suplikacja in Polish dictionaries at PWN