suppositicius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From suppositus + -īcius.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /sup.po.siˈtiː.ki.us/, [s̠ʊpːɔs̠ɪˈt̪iːkiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sup.po.siˈti.t͡ʃi.us/, [supːos̬iˈt̪iːt͡ʃius]
Adjective[edit]
suppositīcius (feminine suppositīcia, neuter suppositīcium); first/second-declension adjective
- substituted (put in place of another)
- false, not genuine
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | suppositīcius | suppositīcia | suppositīcium | suppositīciī | suppositīciae | suppositīcia | |
Genitive | suppositīciī | suppositīciae | suppositīciī | suppositīciōrum | suppositīciārum | suppositīciōrum | |
Dative | suppositīciō | suppositīciō | suppositīciīs | ||||
Accusative | suppositīcium | suppositīciam | suppositīcium | suppositīciōs | suppositīciās | suppositīcia | |
Ablative | suppositīciō | suppositīciā | suppositīciō | suppositīciīs | |||
Vocative | suppositīcie | suppositīcia | suppositīcium | suppositīciī | suppositīciae | suppositīcia |
Descendants[edit]
- → Catalan: supositici
- → English: supposititious
- → Italian: suppositizio
References[edit]
- “suppositicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press