surunaama
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From suru (“sorrow, sadness”) + naama (“face”). Through analogy from hymynaama (“smiley face”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
surunaama
Declension[edit]
Inflection of surunaama (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | surunaama | surunaamat | ||
genitive | surunaaman | surunaamojen | ||
partitive | surunaamaa | surunaamoja | ||
illative | surunaamaan | surunaamoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | surunaama | surunaamat | ||
accusative | nom. | surunaama | surunaamat | |
gen. | surunaaman | |||
genitive | surunaaman | surunaamojen surunaamainrare | ||
partitive | surunaamaa | surunaamoja | ||
inessive | surunaamassa | surunaamoissa | ||
elative | surunaamasta | surunaamoista | ||
illative | surunaamaan | surunaamoihin | ||
adessive | surunaamalla | surunaamoilla | ||
ablative | surunaamalta | surunaamoilta | ||
allative | surunaamalle | surunaamoille | ||
essive | surunaamana | surunaamoina | ||
translative | surunaamaksi | surunaamoiksi | ||
abessive | surunaamatta | surunaamoitta | ||
instructive | — | surunaamoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |