syfïa

Welsh

Etymology

From syfi (“wild strawberries”) +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /səˈviː.a/
• Rhymes: -viːa

Verb

syfïa (first-person singular present syfïaf, not mutable)

1. to gather wild strawberries

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	syfïaf	syfii	syfïa	syfïwn	syfïwch	syfïant	syfiir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional	syfïwn	syfiit	syfïai	syfïem	syfïech	syfïent	syfiid
preterite	syfïais	syfïaist	syfïodd	syfïasom	syfïasoch	syfïasant	syfïwyd
pluperfect	syfïaswn	syfïasit	syfïasai	syfïasem	syfïasech	syfïasent	syfïasid, syfïesid
present subjunctive	syfïwyf	syfïech	syfïo	syfïom	syfïoch	syfïont	syfïer
imperative	—	syfïa	syfïed	syfïwn	syfïwch	syfïent	syfïer
verbal noun	syfïa
verbal adjectives	syfiedig syfiadwy

Conjugation (colloquial)

Inflected colloquial forms	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
future	syfïa i, syfïaf i	syfii di	syfiith o/e/hi, syfiiff o/e/hi	syfïwn ni	syfïwch chi	syfïan nhw
conditional	syfïwn i, syfiswn i	syfïet ti, syfiset ti	syfïai fo/fe/hi, syfisai fo/fe/hi	syfïen ni, syfisen ni	syfïech chi, syfisech chi	syfïen nhw, syfisen nhw
preterite	syfïais i, syfïes i	syfïaist ti, syfïest ti	syfïodd o/e/hi	syfïon ni	syfïoch chi	syfïon nhw
imperative	—	syfïa	—	—	syfïwch	—
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.