szpicel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from German Spitzel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʂpi.t͡sɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡sɛl
  • Syllabification: szpi‧cel

Noun[edit]

szpicel m pers

  1. (derogatory) snoop, sleuth, informant, mole, nark
    Synonyms: agent, szpieg, wywiadowca, obserwator, donosiciel, kapusta

Declension[edit]

Declension of szpicel
singular plural
nominative szpicel szpicle
genitive szpicla szpicli/szpiclów
dative szpiclowi szpiclom
accusative szpicla szpicli/szpiclów
instrumental szpiclem szpiclami
locative szpiclu szpiclach
vocative szpiclu szpicle

Derived terms[edit]

adjective
noun
verb

Related terms[edit]

noun

Further reading[edit]

  • szpicel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szpicel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=szpicel&oldid=76025681"