təvəkkül
Jump to navigation
Jump to search
Azerbaijani[edit]
Etymology[edit]
From Arabic تَوَكُّل (tawakkul).
Noun[edit]
təvəkkül (definite accusative təvəkkülü, plural təvəkküllər)
- (religion) complete reliance on (God), confidence (in in relation to one's affairs) to (God), entire trust in (God), resignation (to the will of God)
Declension[edit]
Declension of təvəkkül | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | təvəkkül |
təvəkküllər | ||||||
definite accusative | təvəkkülü |
təvəkkülləri | ||||||
dative | təvəkkülə |
təvəkküllərə | ||||||
locative | təvəkküldə |
təvəkküllərdə | ||||||
ablative | təvəkküldən |
təvəkküllərdən | ||||||
definite genitive | təvəkkülün |
təvəkküllərin |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “təvəkkül” in Obastan.com.