teitur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Teitur

Faroese[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse teitr (glad, cheerful, merry, gay).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

teitur (comparative teitari, superlative teitastur)

  1. (poetic) glad, cheerful, merry, gay

Declension[edit]

teitur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) teitur teit teitt
Accusative (hvønnfall) teitan teita
Dative (hvørjumfall) teitum teitari teitum
Genitive (hvørsfall) (teits) (teitar) (teits)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) teitir teitar teit
Accusative (hvønnfall) teitar
Dative (hvørjumfall) teitum
Genitive (hvørsfall) (teita)

Icelandic[edit]

Etymology[edit]

Old Norse teitr (glad, cheerful, merry, gay)

Adjective[edit]

teitur (comparative teitari, superlative teitastur)

  1. (rare) glad, cheerful, merry, gay

Inflection[edit]

Further reading[edit]