tiarnaigh

Irish

Alternative forms

• tighearnaigh (superseded)

Etymology

From tiarna +‎ -igh.

Verb

tiarnaigh (present analytic tiarnaíonn, future analytic tiarnóidh, verbal noun tiarnú, past participle tiarnaithe)

1. (transitive, intransitive, literary) rule over, dominate (+ do)

Conjugation

conjugation of tiarnaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tiarnaím	tiarnaíonn tú; tiarnaír†	tiarnaíonn sé, sí	tiarnaímid; tiarnaíonn muid	tiarnaíonn sibh	tiarnaíonn siad; tiarnaíd†	a thiarnaíonn; a thiarnaíos / a dtiarnaíonn*; a dtiarnaíos*	tiarnaítear
	past	thiarnaigh mé; thiarnaíos	thiarnaigh tú; thiarnaís	thiarnaigh sé, sí	thiarnaíomar; thiarnaigh muid	thiarnaigh sibh; thiarnaíobhair	thiarnaigh siad; thiarnaíodar	a thiarnaigh / ar thiarnaigh*	tiarnaíodh
	past habitual	thiarnaínn / dtiarnaínn‡‡	thiarnaíteá / dtiarnaíteᇇ	thiarnaíodh sé, sí / dtiarnaíodh sé, s퇇	thiarnaímis; thiarnaíodh muid / dtiarnaímis‡‡; dtiarnaíodh muid‡‡	thiarnaíodh sibh / dtiarnaíodh sibh‡‡	thiarnaídís; thiarnaíodh siad / dtiarnaídís‡‡; dtiarnaíodh siad‡‡	a thiarnaíodh / a dtiarnaíodh*	thiarnaítí / dtiarnaít퇇
future		tiarnóidh mé; tiarnód; tiarnóchaidh mé†	tiarnóidh tú; tiarnóir†; tiarnóchaidh tú†	tiarnóidh sé, sí; tiarnóchaidh sé, sí†	tiarnóimid; tiarnóidh muid; tiarnóchaimid†; tiarnóchaidh muid†	tiarnóidh sibh; tiarnóchaidh sibh†	tiarnóidh siad; tiarnóid†; tiarnóchaidh siad†	a thiarnóidh; a thiarnós; a thiarnóchaidh†; a thiarnóchas† / a dtiarnóidh*; a dtiarnós*; a dtiarnóchaidh*†; a dtiarnóchas*†	tiarnófar; tiarnóchar†
conditional		thiarnóinn; thiarnóchainn† / dtiarnóinn‡‡; dtiarnóchainn†‡‡	thiarnófá; thiarnóchthᆠ/ dtiarnófᇇ; dtiarnóchthᆇ‡	thiarnódh sé, sí; thiarnóchadh sé, s토/ dtiarnódh sé, s퇇; dtiarnóchadh sé, s톇‡	thiarnóimis; thiarnódh muid; thiarnóchaimis†; thiarnóchadh muid† / dtiarnóimis‡‡; dtiarnódh muid‡‡; dtiarnóchaimis†‡‡; dtiarnóchadh muid†‡‡	thiarnódh sibh; thiarnóchadh sibh† / dtiarnódh sibh‡‡; dtiarnóchadh sibh†‡‡	thiarnóidís; thiarnódh siad; thiarnóchadh siad† / dtiarnóidís‡‡; dtiarnódh siad‡‡; dtiarnóchadh siad†‡‡	a thiarnódh; a thiarnóchadh† / a dtiarnódh*; a dtiarnóchadh*†	thiarnófaí; thiarnóchtha토/ dtiarnófa퇇; dtiarnóchtha톇‡
subjunctive	present	go dtiarnaí mé; go dtiarnaíod†	go dtiarnaí tú; go dtiarnaír†	go dtiarnaí sé, sí	go dtiarnaímid; go dtiarnaí muid	go dtiarnaí sibh	go dtiarnaí siad; go dtiarnaíd†	—	go dtiarnaítear
	past	dá dtiarnaínn	dá dtiarnaíteá	dá dtiarnaíodh sé, sí	dá dtiarnaímis; dá dtiarnaíodh muid	dá dtiarnaíodh sibh	dá dtiarnaídís; dá dtiarnaíodh siad	—	dá dtiarnaítí
imperative		tiarnaím	tiarnaigh	tiarnaíodh sé, sí	tiarnaímis	tiarnaígí; tiarnaídh†	tiarnaídís	—	tiarnaítear
verbal noun		tiarnú
past participle		tiarnaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tiarnaigh	thiarnaigh	dtiarnaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “tiarnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN