tisztázás

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

tisztáz +‎ -ás

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈtistaːzaːʃ]
  • Hyphenation: tisz‧tá‧zás

Noun[edit]

tisztázás

  1. clarification, clearing, exculpation (the act or process of making or becoming clear)

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative tisztázás tisztázások
accusative tisztázást tisztázásokat
dative tisztázásnak tisztázásoknak
instrumental tisztázással tisztázásokkal
causal-final tisztázásért tisztázásokért
translative tisztázássá tisztázásokká
terminative tisztázásig tisztázásokig
essive-formal tisztázásként tisztázásokként
essive-modal
inessive tisztázásban tisztázásokban
superessive tisztázáson tisztázásokon
adessive tisztázásnál tisztázásoknál
illative tisztázásba tisztázásokba
sublative tisztázásra tisztázásokra
allative tisztázáshoz tisztázásokhoz
elative tisztázásból tisztázásokból
delative tisztázásról tisztázásokról
ablative tisztázástól tisztázásoktól
non-attributive
possessive - singular
tisztázásé tisztázásoké
non-attributive
possessive - plural
tisztázáséi tisztázásokéi
Possessive forms of tisztázás
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. tisztázásom tisztázásaim
2nd person sing. tisztázásod tisztázásaid
3rd person sing. tisztázása tisztázásai
1st person plural tisztázásunk tisztázásaink
2nd person plural tisztázásotok tisztázásaitok
3rd person plural tisztázásuk tisztázásaik

Further reading[edit]