trencavits
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Verb-object compound, composed of trenca (“to break”) + vits (“penises”).
Pronunciation[edit]
- IPA(key): (Central) [ˌtɾɛŋ.kəˈβits]
- IPA(key): (Balearic) [ˌtɾəŋ.kəˈvits]
- IPA(key): (Valencian) [ˌtɾeŋ.kaˈvits]
Noun[edit]
trencavits m (invariable)
Further reading[edit]
- “trencavits” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.