trzoda

See also: trzodą

Old Polish

Alternative forms

• czroda, czrzoda, strzeda

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čērdà. First attested in 1400.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tr̝ɔda/
• IPA^(key): (15^th CE) /tr̝ɔda/

Noun

trzoda f

1. herd (group of domestic animals, especially cattle)
   • {{RQ:zlw-opl:HubeZb]78|1400|Eze Potrasz za graniczø zayøl crodø na prawim szilø moczø|Eże Piotrasz za granicą zajął czrodę na prawym siłą mocą|-}}
2. (figuratively) herd (group of people)
   • 1413–1414, Kanon mszy św., Canon missae., volume I, page 261:

     [Nasz]... wybranych [thwych przykaszy zawsze do] czrody (in... grege) wlyczicz

     [[Nas]... wybranych [twych przykaży zawsze do] czrody (in... grege, ) wliczyć]

Descendants

• Polish: trzoda

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “trzoda”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish czrzoda, from Proto-Slavic *čērdà, from Proto-Indo-European *ḱerdʰo-. Doublet of czereda, a borrowing from an East Slavic language.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʂɔ.da/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔda
• Syllabification: trzo‧da

Noun

trzoda f (diminutive trzódka or trzodka)

1. herd (a number of domestic animals assembled together under the watch or ownership of a keeper)
2. crowd (large group of people)

   Synonym: tłum

Declension

Declension of trzoda

	singular	plural
nominative	trzoda	trzody
genitive	trzody	trzód
dative	trzodzie	trzodom
accusative	trzodę	trzody
instrumental	trzodą	trzodami
locative	trzodzie	trzodach
vocative	trzodo	trzody

Derived terms

adjective

• trzodny

 

noun

• trzoda chlewna

 

Further reading

• trzoda in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trzoda in Polish dictionaries at PWN