tułaczka

See also: tułaczką

Polish

Etymology

From tułacz +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /tuˈwat͡ʂ.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: tu‧łacz‧ka

Noun

tułaczka f (male equivalent tułacz)

1. female equivalent of tułacz (“wanderer”) (one who wanders, travels aimlessly)
2. female equivalent of tułacz (“exile”) (someone who is banished from one's home or country)
3. itinerancy, wandering

   Synonyms: błąkanina, włóczęga

Declension

Declension of tułaczka

	singular	plural
nominative	tułaczka	tułaczki
genitive	tułaczki	tułaczek
dative	tułaczce	tułaczkom
accusative	tułaczkę	tułaczki
instrumental	tułaczką	tułaczkami
locative	tułaczce	tułaczkach
vocative	tułaczko	tułaczki

Related terms

adjective

• tułaczy

 

adverb

• tułaczo

 

noun

• tułactwo

 

verb

• tułać impf

 

Further reading

• tułaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tułaczka in Polish dictionaries at PWN