tumulo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: túmulo and tumulò

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈtu.mu.lo/
  • Rhymes: -umulo
  • Hyphenation: tù‧mu‧lo

Etymology 1[edit]

Italian Wikipedia has an article on:
Wikipedia it

Borrowed from Latin tumulus.

Noun[edit]

tumulo m (plural tumuli)

  1. mound
  2. (archaeology) tumulus, barrow
  3. tomb, grave
    Synonyms: sepolcro, tomba
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

tumulo

  1. first-person singular present indicative of tumulare

Further reading[edit]

  • tumulo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From tumulus (mound, hill; tumulus), from tumeō (I swell).

Verb[edit]

tumulō (present infinitive tumulāre, perfect active tumulāvī, supine tumulātum); first conjugation

  1. (transitive) to cover with a mound; bury, inter, entomb
    Synonym: humō
Conjugation[edit]
   Conjugation of tumulō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present tumulō tumulās tumulat tumulāmus tumulātis tumulant
imperfect tumulābam tumulābās tumulābat tumulābāmus tumulābātis tumulābant
future tumulābō tumulābis tumulābit tumulābimus tumulābitis tumulābunt
perfect tumulāvī tumulāvistī tumulāvit tumulāvimus tumulāvistis tumulāvērunt,
tumulāvēre
pluperfect tumulāveram tumulāverās tumulāverat tumulāverāmus tumulāverātis tumulāverant
future perfect tumulāverō tumulāveris tumulāverit tumulāverimus tumulāveritis tumulāverint
passive present tumulor tumulāris,
tumulāre
tumulātur tumulāmur tumulāminī tumulantur
imperfect tumulābar tumulābāris,
tumulābāre
tumulābātur tumulābāmur tumulābāminī tumulābantur
future tumulābor tumulāberis,
tumulābere
tumulābitur tumulābimur tumulābiminī tumulābuntur
perfect tumulātus + present active indicative of sum
pluperfect tumulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect tumulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present tumulem tumulēs tumulet tumulēmus tumulētis tumulent
imperfect tumulārem tumulārēs tumulāret tumulārēmus tumulārētis tumulārent
perfect tumulāverim tumulāverīs tumulāverit tumulāverīmus tumulāverītis tumulāverint
pluperfect tumulāvissem tumulāvissēs tumulāvisset tumulāvissēmus tumulāvissētis tumulāvissent
passive present tumuler tumulēris,
tumulēre
tumulētur tumulēmur tumulēminī tumulentur
imperfect tumulārer tumulārēris,
tumulārēre
tumulārētur tumulārēmur tumulārēminī tumulārentur
perfect tumulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect tumulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present tumulā tumulāte
future tumulātō tumulātō tumulātōte tumulantō
passive present tumulāre tumulāminī
future tumulātor tumulātor tumulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives tumulāre tumulāvisse tumulātūrum esse tumulārī tumulātum esse tumulātum īrī
participles tumulāns tumulātūrus tumulātus tumulandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
tumulandī tumulandō tumulandum tumulandō tumulātum tumulātū
Related terms[edit]
Descendants[edit]
  • English: tumulate
  • Italian: tumulare

References[edit]

  • tumulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • tumulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • tumulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

tumulō

  1. dative/ablative singular of tumulus