ułaskawienie

Polish

Etymology

From ułaskawić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.was.kaˈvjɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧łas‧ka‧wie‧nie

Noun

ułaskawienie n

1. verbal noun of ułaskawić
2. (law) pardon (releasing order)

Declension

Declension of ułaskawienie

	singular	plural
nominative	ułaskawienie	ułaskawienia
genitive	ułaskawienia	ułaskawień
dative	ułaskawieniu	ułaskawieniom
accusative	ułaskawienie	ułaskawienia
instrumental	ułaskawieniem	ułaskawieniami
locative	ułaskawieniu	ułaskawieniach
vocative	ułaskawienie	ułaskawienia

Related terms

verbs

• ułaskawiać impf
• ułaskawić pf

 

Further reading

• ułaskawienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ułaskawienie in Polish dictionaries at PWN