uitgebraakt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Participle[edit]

uitgebraakt

  1. past participle of uitbraken

Declension[edit]

Declension of uitgebraakt
uninflected uitgebraakt
inflected uitgebraakte
positive
predicative/adverbial uitgebraakt
indefinite m./f. sing. uitgebraakte
n. sing. uitgebraakt
plural uitgebraakte
definite uitgebraakte
partitive uitgebraakts