umorzyć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *umoriti. By surface analysis, u- +‎ morzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /umɔr̝it͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /umɔr̝it͡ɕ/

Verb

umorzyć pf (imperfective umarzać)

1. (attested in Lesser Poland) to kill, to put to death

   Synonyms: umartwić, umirtwić, zabić, zatracić, zbawić, zgnać, zmorzyć

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 36, 34:

     Znamona grzeszni prawego y szuka vmorziicz (mortificare) gy

     [Znamiona grzeszny prawego i szuka umorzyć (mortificare) ji]

   • 1875 [End of the 15th century], Stanisław Motty, editor, Książeczka do nabożeństwa Jadwigi księżniczki polskiej‎^[2], Modlitewnik Nawojki, page 112:

     Vmorz w mych pyączy szmyszlyech, myly gospodnye, wschythko, czo by mye moglo oddalycz od vyekuysthego zywotha

     [Umorz w mych piąci zmyślech, miły Gospodnie, wszytko, co by mie mogło oddalić od wiekuistego żywota]

2. to declare invalid, to annul
   • Template:RQ:zlw-opl:ArchTerCrac

Derived terms

adjectives

• umorzony

 

Descendants

• Polish: umorzyć

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “umorzyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umorzyć. By surface analysis, u- +‎ morzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈmɔ.ʐɨt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
• Syllabification: u‧mo‧rzyć

Verb

umorzyć pf (imperfective umarzać)

1. (transitive) to amortize, to remit

   Hypernym: unieważnić

Conjugation

Conjugation of umorzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umorzyć
future tense	1st	umorzę			umorzymy
	2nd	umorzysz			umorzycie
	3rd	umorzy			umorzą
	impersonal	umorzy się
past tense	1st	umorzyłem, -(e)m umorzył	umorzyłam, -(e)m umorzyła	umorzyłom, -(e)m umorzyło	umorzyliśmy, -(e)śmy umorzyli	umorzyłyśmy, -(e)śmy umorzyły
	2nd	umorzyłeś, -(e)ś umorzył	umorzyłaś, -(e)ś umorzyła	umorzyłoś, -(e)ś umorzyło	umorzyliście, -(e)ście umorzyli	umorzyłyście, -(e)ście umorzyły
	3rd	umorzył	umorzyła	umorzyło	umorzyli	umorzyły
	impersonal	umorzono
conditional	1st	umorzyłbym, bym umorzył	umorzyłabym, bym umorzyła	umorzyłobym, bym umorzyło	umorzylibyśmy, byśmy umorzyli	umorzyłybyśmy, byśmy umorzyły
	2nd	umorzyłbyś, byś umorzył	umorzyłabyś, byś umorzyła	umorzyłobyś, byś umorzyło	umorzylibyście, byście umorzyli	umorzyłybyście, byście umorzyły
	3rd	umorzyłby, by umorzył	umorzyłaby, by umorzyła	umorzyłoby, by umorzyło	umorzyliby, by umorzyli	umorzyłyby, by umorzyły
	impersonal	umorzono by
imperative	1st	niech umorzę			umorzmy
	2nd	umorz			umorzcie
	3rd	niech umorzy			niech umorzą
passive adjectival participle		umorzony	umorzona	umorzone	umorzeni	umorzone
anterior adverbial participle		umorzywszy
verbal noun		umorzenie

Derived terms

noun

• umorzenie

 

Further reading

• umorzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umorzyć in Polish dictionaries at PWN
• M. Arcta Słownik Staropolski/Umorzyć on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl