urbanicianus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From urbanus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

urbāniciānus (feminine urbāniciāna, neuter urbāniciānum); first/second-declension adjective

  1. (in military language, of Rome) garrisoned in the city

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative urbāniciānus urbāniciāna urbāniciānum urbāniciānī urbāniciānae urbāniciāna
Genitive urbāniciānī urbāniciānae urbāniciānī urbāniciānōrum urbāniciānārum urbāniciānōrum
Dative urbāniciānō urbāniciānō urbāniciānīs
Accusative urbāniciānum urbāniciānam urbāniciānum urbāniciānōs urbāniciānās urbāniciāna
Ablative urbāniciānō urbāniciānā urbāniciānō urbāniciānīs
Vocative urbāniciāne urbāniciāna urbāniciānum urbāniciānī urbāniciānae urbāniciāna

References[edit]