From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
Etymology[edit]
From uroić + -enie.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /u.rɔˈjɛ.ɲɛ/
- Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧ro‧je‧nie
urojenie n
- verbal noun of uroić
- (psychiatry) delusion; paranoia
Declension[edit]
Further reading[edit]
- urojenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urojenie in Polish dictionaries at PWN