vastvirta
Jump to navigation
Jump to search
Ingrian[edit]
Etymology[edit]
From vast (“against”) + virta (“flow”). Akin to Finnish vastavirta.
Pronunciation[edit]
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋɑstˌʋirtɑ/, [ˈʋɑs̠tˌʋirt]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋɑstˌʋirtɑ/, [ˈʋɑʃtˌʋird̥ɑ]
- Rhymes: -irt, -irtɑ
- Hyphenation: vast‧vir‧ta
Noun[edit]
vastvirta
- upstream direction
Declension[edit]
Declension of vastvirta (type 3/kana, rt-rr gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | vastvirta | vastvirrat |
genitive | vastvirran | vastvirtoin |
partitive | vastvirtaa | vastvirtoja |
illative | vastvirtaa | vastvirtoi |
inessive | vastvirraas | vastvirrois |
elative | vastvirrast | vastvirroist |
allative | vastvirralle | vastvirroille |
adessive | vastvirraal | vastvirroil |
ablative | vastvirralt | vastvirroilt |
translative | vastvirraks | vastvirroiks |
essive | vastvirtanna, vastvirtaan | vastvirtoinna, vastvirtoin |
exessive1) | vastvirtant | vastvirtoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Antonyms[edit]
- alasvirta (“downstream direction”)
References[edit]
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 646