villur
Jump to navigation
Jump to search
Faroese[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse villr, from Proto-Germanic *wilþijaz.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
villur (comparative villari, superlative villastur)
Usage notes[edit]
Declension[edit]
villur a20 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | villur | vill | vilt |
Accusative (hvønnfall) | villan | villa | |
Dative (hvørjumfall) | villum | villari | villum |
Genitive (hvørsfall) | (vils) | (villar/ vilrar) |
(vils) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | villir | villar | vill |
Accusative (hvønnfall) | villar | ||
Dative (hvørjumfall) | villum | ||
Genitive (hvørsfall) | (villa vilra) |