virkainto
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
virkainto
- officiousness, zeal in one's office
Declension[edit]
Inflection of virkainto (Kotus type 1*J/valo, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | virkainto | virkainnot | ||
genitive | virkainnon | virkaintojen | ||
partitive | virkaintoa | virkaintoja | ||
illative | virkaintoon | virkaintoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | virkainto | virkainnot | ||
accusative | nom. | virkainto | virkainnot | |
gen. | virkainnon | |||
genitive | virkainnon | virkaintojen | ||
partitive | virkaintoa | virkaintoja | ||
inessive | virkainnossa | virkainnoissa | ||
elative | virkainnosta | virkainnoista | ||
illative | virkaintoon | virkaintoihin | ||
adessive | virkainnolla | virkainnoilla | ||
ablative | virkainnolta | virkainnoilta | ||
allative | virkainnolle | virkainnoille | ||
essive | virkaintona | virkaintoina | ||
translative | virkainnoksi | virkainnoiksi | ||
abessive | virkainnotta | virkainnoitta | ||
instructive | — | virkainnoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “virkainto”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04