vitiaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of vitiō.
Participle[edit]
vitiātūrus (feminine vitiātūra, neuter vitiātūrum); first/second-declension participle
- about to damage
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vitiātūrus | vitiātūra | vitiātūrum | vitiātūrī | vitiātūrae | vitiātūra | |
Genitive | vitiātūrī | vitiātūrae | vitiātūrī | vitiātūrōrum | vitiātūrārum | vitiātūrōrum | |
Dative | vitiātūrō | vitiātūrō | vitiātūrīs | ||||
Accusative | vitiātūrum | vitiātūram | vitiātūrum | vitiātūrōs | vitiātūrās | vitiātūra | |
Ablative | vitiātūrō | vitiātūrā | vitiātūrō | vitiātūrīs | |||
Vocative | vitiātūre | vitiātūra | vitiātūrum | vitiātūrī | vitiātūrae | vitiātūra |