vivificans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of vīvificō.
Participle[edit]
vīvificāns (genitive vīvificantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | vīvificāns | vīvificantēs | vīvificantia | ||
Genitive | vīvificantis | vīvificantium | |||
Dative | vīvificantī | vīvificantibus | |||
Accusative | vīvificantem | vīvificāns | vīvificantēs vīvificantīs |
vīvificantia | |
Ablative | vīvificante vīvificantī1 |
vīvificantibus | |||
Vocative | vīvificāns | vīvificantēs | vīvificantia |
1When used purely as an adjective.